Boekreview ‘Ik snap het wel, maar niet zo snel’

Eerder noemde Renske het boek ‘Ik snap het wel, maar niet zo snel’ van de schrijvers Ellen Braaten en Brian Willoughby. Dit boek gaat over kinderen met een langzame informatieverwerkingssnelheid. Renske herkent veel van haar zoon Pepijn in dit boek en schreef er deze blog over.

Renske: “Bij het lezen van het boek heb ik meerdere momenten kippenvel van herkenning en erkenning gehad. Daarom deel ik mijn ervaringen met dit boek graag met jullie. Al bij het lezen van het eerste hoofdstuk herken ik veel. De titel alleen doet me al glimlachen: ‘Als mijn kind zo slim is, waarom is het dan zo langzaam?’ Onze zoon Pepijn is getest en is begaafd tot hoogbegaafd. Echter; na twee keer groep 3 en één keer groep 4, leest hij nog steeds niet ‘gewoon’. Mijn interesse is gewekt.

En daar staat het...

Op bladzijde 36: Je kind is gewoon anders en voor hem of haar is anders zijn heel normaal. Die zin komt binnen. Ik moet een paar keer slikken. Dit roep ik namelijk al heel het leven van Pepijn. En daar stond het, op die ene pagina. Voor mij is die zin ontzettend belangrijk. Het is bovendien de grondlegger van OnsjeKolibrie.

Waar gaat het boek over?

Vragen die aan de orde komen zijn: Wat is informatieverwerkingssnelheid? Hoe kom ik erachter of mijn kind een langzame informatieverwerkingssnelheid heeft (en van wie heeft hij dat)? En: Wordt mijn kind ooit sneller? De antwoorden zijn ontzettend interessant om te lezen.

In het boek gaat men uit van drie soorten verwerkingsnelheden: visuele, verbale en motorische verwerkingssnelheid. Wat deze overeen hebben is dat elke verwerkingssnelheid een vertraging heeft.

Vervolgens komen er ook tips en spreken de schrijvers steeds over de drie A’s:

1. Accepteren; het is een unieke en waardevolle eigenschap die een specifieke handleiding nodig heeft, maar niet zal veranderen.

2. Aanpassen; probeer de omgeving van het kind aan te passen en leer je kind de nodige strategieën aan om zich aan te kunnen passen aan de omgeving.

3. Advocaat; Verdiep je in de verwerkingssnelheid van jouw kind en gebruik deze kennis om de omgeving van het kind en het kind ten positieve te beïnvloeden. Wees de spreekbuis van je kind.

Deze drie punten leggen ze over het leven thuis, het leven van het kind op school en het kind in combinatie met sociale relaties.

Deze drie A’s vormen inmiddels mijn stuggle van elke dag. Hoe doe je dit als moeder? Hoe maak ik deze drie rollen mezelf eigen? Wanneer pas je je aan naar jouw kind (en niet naar jouw eigen verwachtingen)? En hoe maak je dat onderscheid? Ook met de rol van advocaat heb ik een haat/liefde verhouding. Want wie is de rechter? En wie velt een oordeel (over mij, over mijn kind)?. En wat doet dat dan met mij als ouder? Allemaal vragen die non stop door mijn hoofd spoken. Het helpt om me bewust te zijn van wie ik ben, wat ik doe en waarom ik dat doe. Zo kan ik beter onderscheid maken, tussen wat van mij is én wat van mijn kind is.

Is alles in het boek herkenbaar?

Nee ik herken niet alles wat ze beschrijven in dit boek en ik kan het niet één op één op Pepijn leggen. Hij is namelijk niet in een hokje te stoppen. Er valt geen labeltje te plakken. Soms zou dit makkelijker zijn, maar hij is wie hij is en dat is voor ons een heerlijke ventje.

Is dit boek een ‘must read’?

Heb je een kind dat ‘gewoon anders’ is? Dan raad Ik je aan dit boek te lezen. Je krijgt handvatten en wat theoretische uitleg.

Wil je eens napraten over dit onderwerp? Wil je ervaringen uitwisselen met andere ouders? Plaats dan een bericht op ons forum of stuur een mail naar onsjekolibrie@gmail.com.