Structuur op vakantie
Structuur op vakantie, dat klinkt mij dus als een verschrikking in de oren. En toch is dat er een beetje ingeslopen tijdens de afgelopen jaren. Niet omdat ik dat zo fijn vindt en de rest van mijn gezin eigenlijk ook niet. Maar het brengt wel rust en veel belangrijker gezelligheid. Want anders is alles een strijd. De zomervakantie is al even onderweg. Meer dan genieten dus. Niets moet en alles mag en veel kan! Elke dag zwemmen, zo veel mogelijk ijsjes eten, laat naar bed en zomaar midden op de dag schermpjestijd.
Ondanks dat wij 3 weken van de schoolvakantie ook vrij zijn van ons werk voelt alles een stuk lichter. Geen stress in de ochtend van het op tijd komen en het vullen van brooddozen. Geen teleurstellingen op school en niet racen naar de voetbaltraining. Ja hoor geef mij maar 8 of 10 weken vakantie.
En toch kunnen wij thuis niet alles loslaten. Omdat niets moet is alles wat wel noodzakelijk is een strijd. Tandenpoetsen, douchen en haren kammen gaan gewoon door. En omdat alles mag, maar er wel een einde aan de dag en energie zit, is het dus op een gegeven moment gewoon bedtijd. Wat te denken van alles kan, dat betekent dat je continue keuzes moet maken met de daarbij behorende keuzestress. Dat maakt dat ik steeds op mijn hoede ben. Want de sfeer kan zomaar omslaan.
Wij kregen van een orthopedagoog de tip om voor Pepijn inzichtelijk te maken hoe de weken eruit zien. Liefst in beelden en plaatjes. Dit stuitte op nogal weerstand van ons. Want als we iets lekker vinden in de vakantie is dat er geen planning is. Eten wanneer je eten zin hebt, zin in een actieve dag of juist niet. Alles is mogelijk en vooral niet van te voren te veel nadenken. Dus al je alles van te voren vast moet leggen dan verdwijnt die flexibiliteit.